# 413 # Przeżyjmy jeszcze jeden dzień......

Coś mnie ciągnie do niego, nadludzka siła, nie wiem co to jest, ale go nie ma, więc co z tego...uczę się niby, bo raczej robię wszystko żeby się nie uczyć, a sesja wielkimi krokami się zbliża, ostatni rok co będzie dalej, mama przebąkuje o tym, że jak to tak sama...a no właśnie tak normalnie.

Nie ja się nie nudzę, w tym miesiącu już druga notka, co się ze mną dzieję...

Myślę, w mojej głowie pełno wszystkiego od macierzy po banalne rzeczy o produkcie, w mojej głowie stanowczo za dużo się dzieję, a książki miałam zamówić i sprawdzić czy nie muszę przypadkiem jakiejś oddać...od razu sprawdzę, bo znowu zapomnę. O dobrze, że sprawdziłam...bo nie chcę płacić później za moje roztargnienie.

Znowu Cię nie będzie, przyzwyczaiłam się, pozostaje tylko nauka....

Co się zdarzy jutro? Kto to wie...

Laj, laj, laj, laj, laj, laj