14 października 2006, 11:19
Nie ma sensu o tym pisać...po prostu jest co ma być...
I tylko czemu ja wciąż wierzę w przeznaczenie, podobno katolikom nie wypada?
Wierzę też, że szczęście jest gdzieś blisko...tylko ciężko go dostrzec...czy mi się uda?
Słow, które przychodzą do głowy: "Przytul mnie życie..."
"Połóż mnie na swym ramieniu,
Połóż jak pieczęć na sercu,
Poczuj smak mego pragnienia,
Jak pieczęć, proszę, połóż mnie"