Tydzień jakoś minął, no można powiedzieć, że całkiem nieźle minął...a ja znowu się nie cieszę...
Ludzie patrzą na mnie jak na ufoludka, a mnie to już zaczyna śmieszyć...przecież zielona...nie jestem...a może, kto wie?
Nie wiem co bym chciała robić, niektórzy mają takie konkretne plany, a ja jak zwykle nie wiem...no może jedno wiem, ale to nie jest wcale tak dużo...
Właściwie to jestem na etapie "przepraszam, że żyję", "wszystko mi jedno"
W głowie tyle myśli...nie umiem wszystkich nazwać i opisać...tyle zdarzeń...które sprawiają, że uśmiecham się sama do siebie...ale przecież nie mogę żyć przeszłością...hmm...czemu jestem taka, że rozpamiętuje wszystko, myślę, analizuję...itp...ja tak nie chcę...czasami to jest dobre, ale nie zawsze...

"Dokąd mam biec
gdzie dziś znaleźć cię
chcę w objęciach twych się zatracić
obiecaj dodać mi sił
chwyć rękę gdy ktoś
znów pchnie słowem złym ku przepaści..."

Piszę to...może kiedyś przeczytasz i będziesz wiedział, że to było do Ciebie...Nie wiem właściwie czemu o Tobie myślę, to dziwne...Chcę zapomnieć...